…ทีนี้เกดก็ใช้ให้น้องสาวช่วยตบก้อย แล้วเกดก็ไปกระจุยข้าวของในห้องของก้อย จนเป็นแบบที่เห็น แล้วก่อนจะกลับ เกดก็ยังขู่เอาไว้ว่า ถ้าก้อยยังเถียงเกด เวลาอยู่ต่อหน้าพวกดิฉัน เกดจะพาน้องมาตบก้อยอีก
…..ดิฉันโกรธเกดขึ้นมาทันที ดิฉันไม่เคยตบตีกับใครมาก่อน แต่เกิดความรู้สึกอยากจะตบเกดล้างแค้นให้ก้อย
ดิฉันจะพาก้อยไปแจ้งความ แต่ก้อยบอก อย่าไปแจ้งเลย เพราะเกดขู่เอาไว้ว่า ถ้าก้อยไปแจ้งความ นอกจากเกดจะตามตบก้อยแล้ว ยังจะให้พวกเพื่อนๆของแฟนเกดที่เป็นขี้ยาพากันมารุมโทรมก้อย ก้อยกลัวเพราะอยู่คนเดียว
ดิฉันเลยให้ก้อย เก็บข้าวของที่พอเก็บได้ ไปอยู่ที่หอดิฉันชั่วคราว
……ดิฉันเอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับกลุ่มเพื่อนเก่า ที่มาจากจังหวัดเดียวกัน พวกเพื่อนๆชายดิฉันก็จิตใจดี
บอกว่าหากพวกผู้ชายของเกดมาทำร้ายพวกดิฉันขอให้โทรหาทันที แล้วได้พบกัน
ความสัมพันธ์ของพวกดิฉันกับเกด เลยจบสิ้นแค่ตรงนั้น พอเกดรู้ว่าดิฉันรับก้อยมาอยู่ด้วยที่หอ
ก็โทรมาด่าดิฉัน อาฆาตจะตบดิฉันอีกคน ดิฉันก็ไม่กลัว ท้าเกดกลับไปว่า
“มืงกับกุตัวๆเอาม้าย มืงอ่ะนะเหยียบเพื่อนทำหรอย ว่าตัวเองมีพวกช่วย กะเบอะตัวๆกับกุนิกล้าม้ายละอิเกด”
…..ดิฉันกล้าท้าตบกับเกด เพราะรู้ดีว่า เกด จะไม่ห้าวเลยถ้าไม่มีพวกช่วย ดิฉันก็ขู่เกดกลับไปว่า…
“เอาต่ะ มืงคิดว่ามืงมีพวกแค่คนเดียวเหอ เพื่อนกุกะลุย มืงทำกุมืงก็ได้พบพวกกุเหมือนกัน แต่ถ้ามืงคิดว่าตัวมืงหรอยมาตัวๆกับกุนิ อิได้จบ ไม่งั้นมืงก็อย่ามายุ่งกับไอ่ก้อยอีก สิ้นเวรกรรมกันไปต่ะ”
…..เพราะความที่ดิฉันเป็นคนไม่ค่อยพูด พอพูดท้าออกไป เกด ก็รู้ว่าดิฉันเอาจริง พอสิ้นงานกลุ่มชิ้นสุดท้ายที่ดิฉันใส่ชื่อของเกดไว้ในกลุ่มด้วยแล้ว เกดก็เนรเทศตัวเอง ไปตีซี้เข้ากับอีกกลุ่มซึ่งคงจะเป็นกลุ่มสุดท้ายแล้วที่จะรับเกดเข้ากลุ่ม
เหตุที่รับ ก็เพราะเกดเป็นคนหน้าใหญ่ ชอบออกตัวออกตังให้กลุ่ม
…..กลุ่มของดิฉัน ดิฉันจึงขึ้นมาเป็นเปรียบเสมือนหัวหน้ากลุ่มแบบเต็มตัว และมีกันแค่4คน คือดิฉัน จำปี จำปา
และก้อย เพราะพวกเราอยู่กันแบบเพื่อนที่เท่าเทียมกัน เลยสนิทกันมากขึ้น เรื่องของเกดเริ่มหายไปจากชีวิตพวกเรา
แต่แล้ว
วันนึง ก้อย มาบอกพวกเราว่าเธอท้อง พวกเราก็พลอยตกใจไปด้วยเพราะยังเรียนอยู่ ก้อยทุกข์ใจมากก้อยบอก ก้อยท้องกับแฟน ที่นานๆจะมาหาสักครั้งนั่นแหละ พวกเราเป็นห่วงก้อยก้อยบอกว่า จะให้ที่บ้านรู้ไม่ได้ เพราะที่บ้านหวังให้เธอเรียนจบ เป็นหน้าเป็นตาของบ้าน เพราะบ้านเธอลำบาก
….ดิฉันเลยบอกให้ก้อยบอกแฟน ก้อยก็ทำตาม แต่พอแฟนก้อยรู้ ก็บอกว่ายังไม่พร้อมมีลูก ยังไม่มีหลักมีฐานเลย
จะเอาปัญญาไหนมาเลี้ยง แฟนก้อย ขอให้ก้อยไปเอาเด็กออก ก้อยมาปรึกษาพวกเราเรื่องเอาเด็กออก
ดิฉันค้านหัวชนฝา เพราะรู้ถึงสิ่งที่จะตามมา มันจะกลายเป็นโรคกรรมไม่รู้จบ ทำแท้งก็เท่ากับฆ่าคน คนนึง
ดิฉันกล่อมก้อยว่าอย่าไปทำ ดิฉันพยายามไปพูดคุยกับแฟนของก้อย พร้อมกับบอกผลเสียที่จะตามมาต่างๆนาๆ
แต่แฟนก้อย ก็ตอบกลับมาว่า
“เขายังไม่มีปัญญาจะเลี้ยงลูกตอนนี้ หรือดิฉันจะเอาไปเลี้ยงแทนไม๊ อย่ามายุ่งเลยชีวิตของเขากับก้อย มันเรื่องระหว่างเขากับเมีย”
…..ดิฉันเองก็หน้าชาเหมือนโดนตบหน้า ก็เลย อ่ะ งั้นแล้วแต่มืงแล้วกันจะเอาไง แล้วแฟนของก้อยก็ส่งเงินมาให้ก้อย3000 เพื่อเอาไปทำแท้ง แต่มันต้องใช้เงิน 5000 ก้อยไม่มีจะขอยืมดิฉัน2000 ดิฉันเลยบอกถ้าจะเอาไปทำแท้งอย่ามายืมกุ กุไม่ให้มืงยืมหรอกนะ
…..ก้อยก็บอกเข้าใจ ไม่ว่ากัน แต่ก้อยก็ไปเอาเด็กออกที่ร้านทำแท้งเถื่อนในหาดใหญ่ ดิฉันไม่ทราบหรอกว่า อยู่แถวไหน
ก้อยหายไปหลายวัน ดิฉันโทรหาไม่ติด ไปตามที่ห้องก็ไม่อยู่ ถามคนแถวนั้นเขาก็บอก ก้อยไม่กลับมาห้องหลายวันแล้ว
ดิฉัน จำปี จำปา ร้อนใจมาก พยายามโทรหาก้อยตลอด แต่เธอปิดโทรศัพท์
…..ผ่านไป1สัปดาห์ ก้อยกลับมาเรียน ในสภาพอิดโรย ขอบตาคล้ำ ร่างกายซูบเซียว สีหน้าไม่สู้ดีเลย พอเราเจอก้อยก็เข้าไปซักถามก้อยทันที ก้อยบอกก้อยไปทำแท้งมาแล้ว ก้อยไม่รู้จะไปยืมเงินใครไปทำแท้งอีก2000 เลยบากหน้าไปขอยืมเกด และเกดก็เป็นคนพาก้อยไปถึงแหล่งทำแท้งหาดใหญ่ พอทำแท้งกลับมา เกดก็ให้ก้อยไปอยู่กับเกด เพื่อพักฟื้น
เกดขอให้ก้อยอภัยเรื่องที่เธอเคยทำกับก้อย ก้อยเป็นคนหัวอ่อน พอเจอเกดทำดีเข้าใส่ ก้อยก็ตามเกดเหมือนเก่า
…..พวกเราก็ไม่ว่าก้อย เพราะเกดคงเป็นที่พึ่งของก้อยได้จริงๆเกี่ยวกับสถานการณ์บาปกรรมแบบนี้ เพราะถ้าจะให้ดิฉัน
พาก้อยไปหาแหล่งทำแท้ง ดิฉันก็ไม่รู้จะไปตรงไหน ก้อยกลับไปติดตามเกดอยู่ต้อยๆ ในสภาพซูบโทรมแบบนั้น
หน้าตาของก้อย เหมือนคนป่วยหนักตลอดเวลา ขอบตาคล้ำ ความสวยสดหายไปหมดเลย
และต้องคอยตามรับใช้เกดในกลุ่มใหม่เหมือนขี้ข้าเช่นเดิม
….วันนึง ขณะที่พวกเรา3คน กำลังสุมหัวกันทำงานอยู่ในห้องของดิฉันที่หอพัก พวกเรากำลังเม้ามอยหนุ่มๆที่มาจีบดิฉัน
กันอย่างสนุกเฮฮา จู่ๆเสียงประตูห้องดิฉันก็ดัง
“ก๊อกๆ ก๊อกๆ”
“ใครคะ”
ดิฉันตะโกนถามออกไป
“เราก้อยเอง หยก”
ดิฉันแปลกใจ เลยรีบเปิดประตู ก้อยยืนร้องไห้อยู่หน้าห้อง หน้าตาเธออิดโรยเช่นเดิม
“ฮือออออออออ หยก กุไม่เหลือใครแล้ว”
“อะไรของมืงก้อย มืงเป็นไหร ใครทำไหรมืง”
“อิเกดมันประจานกุให้กลุ่มเพื่อนใหม่มันฟัง ว่ากุยืมตังมันไปทำแท้ง มันเอากุไปว่าเสียๆหายๆคนรู้ทั้งห้องแล้ว”
“อิเกดเปรด YES แหม่มเอ๊ย” ดิฉันสบถคำด่าเป็นภาษาท้องถิ่น
….ดิฉันพาก้อย เข้ามานั่งในห้อง ก้อยผอมและซูบไปมาก อันเป็นผลจากการทำแท้ง ก้อยบอกเธอกินไม่ได้ นอนไม่ค่อยหลับ เพราะรู้สึกกังวล ก้อยบอกว่า เธอรู้เรื่องที่เกดเอาเธอไปพูดประจานในกลุ่มเพื่อนใหม่เป็นที่สนุกปาก จากเพื่อนในห้องคนนึง ที่รู้มาอีกที พวกเขาบอกก้อยว่า เกด นินทาบอกว่าก้อยเป็นกะXรี่ ขาย HEE จนท้องแล้วไม่มีปัญญาหาตังไปทำแท้ง ต้องไปยืมเกด
….พอเธอรู้ เธอก็ไปรบกับเกด เกดก็ตอกหน้าก้อยว่า เกดพูดจริง เพราะก้อยยืมจริง ทำแท้งจริง หรือจะเถียง
พอก้อยบอกเรื่องที่เกดว่าก้อยขายHEE จนพลาดท้อง ทำไมไปบอกคนอื่นแบบนั้น เกดก็ตีหน้ามึนบอกไหนหลักฐาน
ว่าเกดพูด ก้อยก็เลยยืนด่าเกดที่หน้าห้อง จนคนออกมาดูเต็มไปหมด เกดจะตบก้อย ก้อยบอกเธอก็เตรียมจะตบสู้
แต่แฟนเกด มาดึงเกดเข้าห้องไป ก้อยขอให้เพื่อนของแฟนเกดอีกคนให้มาส่งที่หอดิฉัน เพราะไม่รู้จะไปไหน
…..ดิฉันถามไปถึงแฟนของก้อย ว่าเขาได้มาดูก้อยบ้างเปล่า ก้อยก็เอาแต่ร้องไห้ บ่นว่าเธอมีแฟนก็เหมือนไม่มีแล้วทุกวันนี้ ก้อยนั่งอยู่ที่ห้องดิฉันสักพัก ก็ขอให้ดิฉันไปส่งก้อยที่ห้องเช่า ดิฉันขอให้ก้อยนอนด้วยกันที่ห้อง แต่ก้อยบอกก้อยคิดถึงห้อง อยากกลับห้อง ห้องที่แฟนเธอเคยมาอยู่ด้วย ดิฉันไปส่งก้อย ก่อนจะลากลับเพราะดึกมาก
เสียงก้อยพึมพำบอกว่า
“กุจะเอาคืนมืงอิเกด คอยแล…มืงทำกุ ”
………เป็นประโยคที่ดิฉันได้ยินแว่วมา หลังจากก้อยปิดประตูห้อง และก็เป็นประโยคสุดท้ายที่ดิฉันได้ยินจากเพื่อนที่ชื่อก้อย
เพราะวันรุ่งขึ้น ก้อยโทรบอกดิฉันว่าจะกลับไปบ้านที่ระโนด คงจะได้เจอกันอีกนะ ดิฉันก็คิดว่าเป็นการลากลับบ้านธรรมดาของก้อย………………….แต่ก้อยหายไปหลายวันมาก จน
…..มีเพื่อนคนนึง ที่เป็นคนบ้านเดียวกับก้อย ได้มาแจ้งข่าวทุกคนในห้องว่า…
“เพื่อนก้อย เสียแล้วนะ”
…….เพื่อนเล่าว่า ก้อยกลับไปบ้าน และผูกคอตายกับต้นมะขามริมรั้วบ้าน ร่างห้อยโตงเตง…พ่อไปเจอศพก็ใกล้ค่ำแล้ว
ทุกคนที่บ้านสันนิษฐานว่า ก้อยมีปัญหากับแฟน โดนแฟนบอกเลิก ก้อยเลยคิดสั้นฆ่าตัวตาย
ดิฉันตกใจ จนร้องไห้ มันมึนและสับสนไปหมด
พวกดิฉันรู้ดีว่า มันไม่ใช่แค่ปัญหากับแฟนหรอก ปัญหากับใครบางคนแถวนี้ด้วยแหละคนนึง ที่มันนั่งอึ้งฟังอยู่ด้วย
ดิฉันเลยยืนขึ้นพูดลอยลมว่า ก่อนที่ก้อยจะกลับบ้าน ดิฉันไปส่งก้อยที่ห้อง ก่อนดิฉันกลับ ดิฉันได้ยินก้อยพึมพำว่า
“กุจะเอาคืน ที่มืงทำกุคอยแล”
สำหรับคนที่ยังไม่ได้อ่าน EP.1 คลิก
และ EP.3 คลิก
ขอขอบคุณ : 3341624 / News69 / รูปภาพจากอินเตอร์เน็ตทุกแหล่งที่มา ขอขอบพระคุณอย่างยิ่ง
เรียบเรียง/ลำดับภาพโดย : HotNews69